شعر فارسی (Persian Poetry)

 یادهی مرغک بهشتی بر برگ گُل نوشتیدردا از این شکستن: صد آینه به خشتی!؟  آری تو ای رهایی ! بیداد از این جداییمُردیم و مِی نزد جوش، پس کو، بگو کجایی؟  در فصل سر به داران، یاران به یادِ یارانبا خونِ دل نوشتند: کو نازنینْ سواران؟  من از شَبَت شنیده: یک روزِ خوش ندیدهمُرغان روشنایی ... رفتند پَر بُریده  اما به روز دیگر، از خواب نور و کوثرصد,مرغک,بهشتی,نوشتی,سیدعلی,صالحی ...ادامه مطلب